ในสายตาของสมเด็จพระสันตะปาปาและของพระศาสนจักร ผู้สูงอายุ คือใคร ?

"ผู้สูงอายุ คือ ผู้ที่โชคดีและได้รับพระพร"
        พระสันตะปาปาทรงเริ่มต้นจดหมายโดยใช้บทสดุดีที่ 90 กล่าวไว้ว่า ผู้สูงวัยที่อายุ 70 หรือ 80 หรือคนที่มีอายุเกินกว่านี้และในฐานะที่พระองค์เองก็เป็นผู้สูงอายุด้วย  สิ่งแรกที่จะต้องทำก็คือ ขอบคุณพระเป็นเจ้า โมทนาคุณพระองค์สำหรับพระพรและโอกาสที่ทรงประทานให้อย่างอุดมมาจนถึงปัจจุบัน เมื่อมองดูชีวิตของพระสันตะปาปา จะพบว่าพระองค์มีความยากลำบากมาโดยตลอดแม้เมื่อมาเป็นพระสงฆ์  พระสังฆราช  และพระสันตะปาปา  กระนั้นก็ดีพระองค์ยังมองดูว่า เมื่อทรงมีอายุถึงขนาดนี้ก็ถือว่าเป็น “โชคดีและเป็นพระพรของพระเป็นเจ้า”

ผู้สูงอายุเป็นคนที่ถูกสร้างมาตามภาพลักษณ์ของพระเจ้า  
       ทรงกล่าวว่าแม้จะอยู่กับความเป็นจริงที่บิดเบี้ยวไปบ้าง และความบิดเบี้ยวที่พระองค์หมายถึงก็คือ สภาพร่างกายที่เปลี่ยนแปลงทรุดโทรมลงไป ซึ่งพระองค์เองทรงยอมรับสิ่งเหล่านั้นได้ เห็นได้จากหลายครั้งที่มีผู้ไปเข้าเฝ้า พระองค์จะเล่นกับเขาด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ แสดงว่าทรงรับสภาพความเป็นจริงที่บิดเบี้ยวแบบนี้ได้ ทรงตรัสว่า “ผู้สูงอายุ  เป็นคนที่ถูกสร้างมาตามภาพลักษณ์ของพระเจ้า  แม้ว่าจะอยู่กับความเป็นจริงที่บิดเบี้ยวไปบ้าง แต่วัยสูงอายุก็คืออีกจังหวะหนึ่งของชีวิต ซึ่งมีความสง่างาม  มีศักดิ์ศรีและมีหน้าที่เฉพาะตน” ถ้าเราดูตัวอย่างของผู้สูงอายุที่ใช้ชีวิต อยู่อย่างสง่างามมีศักดิ์ศรีและทำหน้าที่ที่พระเจ้ามอบหมายให้อย่างดี ก็มีอยู่หลายท่านด้วยกัน เช่น
อับราฮัม  เมื่อพระเจ้าเรียกอับราฮัมให้ออกจากแผ่นดินของตัวเอง ขณะนั้นอับราฮัมมีอายุมากแล้ว เรารู้จักอับราฮัมว่าเป็นผู้ที่มีอายุยืนยาวและได้รับพระพรจากพระเจ้า ถูกเรียกมาให้เป็นบิดาของชนชาติที่ยิ่งใหญ่
โมเสส  เมื่อได้รับมอบหมายภารกิจจากพระเป็นเจ้าให้เป็นผู้นำประชากรที่ทรงเลือกสรรให้ออกจากประเทศอียิปต์ไปดินแดนพันธสัญญานั้น โมเสส มีอายุมากแล้ว
โตเบีย  เป็นคนที่นอบน้อมถ่อมตัว ยึดมั่นในบัญญัติของพระเจ้าอย่างกล้าหาญ คอยช่วยเหลือเพื่อนพี่น้องที่ตกทุกข์ได้ยากจนกระทั่งร่างกายพิการตาบอด ด้วยความอดทน
       ในพระธรรมใหม่ก็มีผู้สูงอายุหลายท่านที่มีบทบาทในแผนการณ์ของพระเจ้า เช่น เซคาริยาห์ กับ นางเอลิซาเบ็ธ บิดามารดาของ ยอห์น บัพติส
ผู้เฒ่าซีเมออน และ นางอันนา ผู้สูงอายุที่ใช้ชีวิตสวดภาวนาอยู่ในพระวิหาร  รอคอยที่จะได้เห็นพระเมสซิอาห์ และเป็นผู้ที่บอกว่า “เวลานี้ข้าพเจ้าเป็นสุขที่ได้เห็นพระเยซูเจ้า”
นักบุญเปโตร ผู้ซึ่งพระสันตะปาปาทรงขีดเส้นใต้ไว้ว่า นักบุญเปโตรก็ได้รับเรียกให้มาเป็นประจักษ์พยานความเชื่อโดยการเป็นมรณสักขีตอนที่ท่านอายุมากแล้ว เราคงจำได้ ในพระวรสารพระเยซูเจ้าตรัสกับนักบุญเปโตรว่า “เมื่อเจ้ายังหนุ่มเจ้าคาดเอวด้วยตัวของเจ้าและเดินไป ที่ไหนๆ ได้ตามที่เจ้าปรารถนา แต่เมื่อเจ้าแก่แล้ว เจ้าจะเหยียดมือของเจ้าออกและคนอื่นจะคาดเอวเจ้าและพาเจ้าไปในที่ที่เจ้าไม่ปรารถนาจะไป” แล้วนักบุญเปโตรในวัยชราก็ถูกเขาพาออกไปเป็นมรณสักขีด้วยการตรึงกางเขน
        พระสันตะปาปาทรงซาบซึ้งในพระวรสารตอนนี้มาก โดยเฉพาะตอนที่พระเยซูเจ้าบอกกับนักบุญเปโตรว่า “เวลาแก่เจ้าจะถูกนำไปในที่ที่เจ้าไม่ปรารถนาจะไป” พระองค์ซาบซึ้งใจในฐานะที่ดำรงตำแหน่งต่อจากนักบุญเปโตร ทำให้ท่านรู้สึกอย่างแรงกล้าว่าจำเป็นต้องยื่นมือออกไปเพื่อยึดกุมพระหัตถ์ของพระคริสต์ด้วยความนอบน้อมเชื่อฟังคำสั่งของพระคริสต์ว่า “จงตามเรามา”

การอภิบาลผู้สูงอายุ
พระศาสนจักรบอกว่า เป็นหน้าที่ของทุกคนของทุกฝ่าย เริ่มตั้งแต่บุคคลในครอบครัวเดียวกันที่จะต้องให้การดูแลเอาใจใส่และกำลังใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของความเจ็บป่วยและความรัก ถ้าเราได้ศึกษาในจดหมายของพระสันตะปาปา  พระองค์ท่านกล่าวว่า ข้าพเจ้าก็เป็น ผู้สูงอายุ และข้าพเจ้าก็รู้สึกว่าเหงา ว้าเหว่อยู่เหมือนกัน ในความเหงาของชีวิตที่สูงวัยแล้ว ทำอะไรไม่ ค่อยได้แล้วมีความปรารถนาในสิ่งที่ผู้สูงอายุต้องการ ซึ่งในความเหงามันเป็นธรรมชาติ นอกจากนั้นพระศาสนจักร ในเรื่องการดูแลชีวิต ก็ต้องให้ผู้สูงอายุเป็นส่วนหนึ่งของ พระศาสนจักรและให้มีส่วนร่วมในศีลต่างๆ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งการส่งศีลให้กับผู้สูงอายุตามบ้านและให้กำลังใจ
        งานอภิบาลของพระศาสนจักรเป็นเรื่องที่สำคัญ พระสันตะปาปาสรุปงานอภิบาลผู้สูงอายุว่า ต้องตั้งอยู่บนรากฐานของชีวิต ความหมายและเป้าหมายของชีวิต ปกป้องเป้าหมายของชีวิต พูดถึงเป้าหมายของชีวิตพระดำรัสของพระองค์พูดถึงชีวิตของพระองค์เอง จะเห็นชัดถึงเป้าหมายของชีวิตว่า “ข้าพเจ้ารู้สึกต้องการแบ่งปันความรู้สึกของข้าพเจ้าเองในช่วงวาระนี้ของข้าพเจ้า หลังจากระยะเวลากว่า 20 ปีที่ทำหน้าที่บนบังลังก์ของนักบุญเปโตร แม้ว่าจะมีข้อจำกัดที่เกิดจากอายุ แต่ข้าพเจ้าก็ยังคงชื่นชมชีวิต ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงโมทนาคุณพระเป็นเจ้า  นับว่าเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สามารถถวายตัวเองจนถึงวาระสุดท้ายเพื่อพระอาณาจักรของพระเจ้า เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้วที่สามารถถวายตัวเองจนถึงวาระสุดท้ายเพื่อพระอาณาจักรของพระเจ้า  ในเวลาเดียวกัน ข้าพเจ้าก็พบสันติสุขในการคิดถึงวันเวลาเมื่อพระเจ้าทรงเรียกข้าพเจ้าจากชีวิตหนึ่งไปสู่อีกชีวิตหนึ่ง   ข้าพเจ้าจึงมักพบว่าตัวเองสวดภาวนาโดยไม่มีร่องรอยแห่งความหดหู่แต่ประการใด”   นี้คือผู้สูงอายุท่านหนึ่งที่เป็นนายชุมพาบาล แบ่งปันการมองชีวิตที่ยืนยาวถึง 80 ปี